خودآگاهی ممكن است در میدانهای الكتریكی مغز ما پنهان شده باشد
برای توضیح خودآگاهی ما، سازوكار الكترومغناطیسی اسرارآمیزی ممكن است توضیح بهتری نسبتبه شلیك نورونها در مغز باشد.
خودآگاهی ممكن است در میدانهای الكتریكی مغز ما پنهان شده باشدپزشكی و سلامتعلمیچهارشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۳ - ۲۲:۳۰مطالعه 4 دقیقهمریم صفدریتبلیغاتمشاهده همه ویدئوهاتبلیغاتتبلیغاتبرای توضیح خودآگاهی ما، سازوكار الكترومغناطیسی اسرارآمیزی ممكن است توضیح بهتری نسبتبه شلیك نورونها در مغز باشد .
تبلیغاتخلاصه مقاله:خودآگاهی و شناخت در مغز ممكن است نه از شلیك نورونها بلكه ازطریق میدانهای الكتریكی یا جفتشدگی افپتیك حاصل شوند. شواهد نشان میدهد میدانهای الكتریكی مغز میتوانند اطلاعات را بسیار سریعتر از شلیك نورونی منتقل كنند و در عملكردهای پیچیده مغز مؤثر باشند .
مطالعات اخیر نشان دادهاند كه میدانهای افپتیك بدون نیاز به سیناپس میتوانند تغییرات ولتاژ را در مغز ایجاد كنند و این پدیده میتواند نقش اساسی در فرآیندهای شناختی داشته باشد.نورون كه نوعی سلول تخصصیافته و بخش بزرگی از مغز ما را تشكیل میدهد، در كانون توجه دانش عصبشناسی امروزه قرار دارد .
بنا به توضیح عصبشناسان، پدیدههایی مانند ادراك، حافظه، شناخت و حتی خودآگاهی محصول فعالیت میلیاردها نورون كوچك هستند كه بهطور مداوم جهشهای ولتاژی كوچكی را درون مغز ما تولید و ارسال میكنند.این پالسهای كوچك از انرژی الكتریكی نه تنها اطلاعاتی مانند درد و سایر اطلاعات حسی را به ذهن آگاه ما منتقل میكنند، بلكه ازنظر تئوری، میتوانند تمام جزئیات خودآگاهی پیچیده ما را نیز توضیح دهند .
درحالیكه عصبشناسان مدتها روی سیگنالهای الكتریكی كه در سلولهای مغز جریان دارند، تمركز كردهاند، اثرات میدانی افپتیك ممكن است سازوكار اصلی برای خودآگاهی و شناخت باشد. این اثرات كه بهجای شلیكهای سیناپسی نورونها، ناشی از میدانهای الكتریكی تولیدشده توسط نورونها هستند، ممكن است نقش اصلی را در كاركرد ذهن ما ایفا كنند .
در سال ۱۹۴۳، دانشمندان آمریكایی برای اولین بار چیزی را كه بهعنوان كد عصبی یا كد اسپایك شناخته میشود، توصیف كردند. آنها نقشه دقیقی از نحوه انجام عملیاتهای منطقی براساس ویژگی همه یا هیچ شلیك عصبی ترسیم كردند .
از آن زمان، عصبشناسان تلاش گستردهای را برای رمزگشایی از كد عصبی به منظور درك جزئیات خودآگاهی و شناخت آغاز كردند. بااینحال، این تلاشها حاصل چندانی نداشت، چرا كه اطلاعات آنها از عملكرد اسپایكهای عصبی ناچیز بود .
پژوهشگرانی كه روی مغز مطالعه میكنند، مدتها اذعان داشتهاند كه روشهای دیگری غیر از شلیك نورونها وجود دارد كه ازطریق آن نورونها میتوانند با هم ارتباط برقرار كنند. یكی از این مكانیسمها كه كمتر شناخته شده است، مكانیسمی به نام «جفتشدگی افپتیك» است .
جفتشدگی افپتیك نتیجه تعامل میان میدانهای الكترومغناطیسی در مقیاسهای متوسط و بزرگ مغز با میدانهای كوچكتر مربوط به اسپایكهای سیناپسی است. برای مثال، نورونهای شبكیه بدون هیچ گونه شلیك نورونی عمل میكنند .
این سلولها از نوعی الكترودیفیوژن استفاده میكنند كه در آن ذرات باردار بدون سیناپس (نقاط اتصال میان نورونها) منتشر میشوند. الكترودفیوژن سیگنالی را با سرعت بسیار بالا و پهنای باند زیاد به عصب بینایی منتقل میكند .
بدون این مكانیسم ما نمیتوانستیم ببینیم.واژه «افپتیك» در جفتشدگی افپتیك به معنای لمس كردن است. گرچه این اثرات به خوبی شناخته نشده است، اثرات میدانی افپتیك ناشی از تعاملات مغناطیسی و الكتریكی هستند كه به سلولهای ما نیرو میبخشند .
نتایج مطالعات تجربی نشان میدهد این نیروها نسبت به آنچه قبلا تصور میشد، نقش بزرگتری در مغز دارند و شاید حتی در خودآگاهی نیز دخیل باشند.یكی از مقالات برجسته درمورد اثرات میدان افپتیك در سال ۲۰۱۹ منتشر شد و توسط پژوهشگران آزمایشگاه دومینیك دوران در دانشگاه دانشگاه كیس وسترن رزرو انجام شده بود .
این پژوهشگران نشان داده بودند كه قشر مغز موش بدون اتصالهای سیناپسی تحت تاثیر تعاملات میدانی افپتیك قرار میگیرد. این اثر شگرف وقتی كشف شد كه آنها برشی از هیپوكامپ موش را به دو قسمت تقسیم كردند و سپس ولتاژ را در طول برش اندازهگیری كردند .
حتی پس از اینكه برش كاملا جدا شد، تغییر قابلتوجهی در ولتاژ اندازهگیریشده مشاهده نشد و این امر نشاندهنده تاثیر قوی میدانهای افپتیك بود.پژوهشگران متوجه شدند تاثیر میدان افپتیك پس از فاصله خاصی كاهش مییابد .
وقتی برشها بیش از ۴۰۰ میكرون از هم فاصله گرفتند، اثر میدان افپتیك تا حد زیادی ناپدید شد. این نتایج چنان قابلتوجه بودند كه داوران مقاله از آزمایشگاه دوران خواستند نتایج را دو بار تكرار كنند تا اجازه انتشار مقاله را بدهند .
بیشتر بخوانیدشناسایی ناحیهای از مغز كه تجربه آگاهانه از آن منشأ میگیرد13 مرداد 02مطالعه '2محققان میگویند خودآگاهی به جای فرد، به نفع اجتماع تكامل یافته است29 تیر 03مطالعه '5چرا علم نمیتواند خودآگاهی را توضیح دهد؟15 آبان 98مطالعه '6گروه پژوهشی دیگری سرعت اثرات میدان افپتیك را در بافتهای مختلف مقایسه كرد و دریافت كه سرعت انتشار میدان افپتیك در ماده خاكستری مغز حدود ۵ هزار برابر سریعتر از سرعت شلیك نورونها است .
این بدان معنا است كه آنچه كه در مسیرهای اسپایك عادی یك ثانیه طول میكشد تا در مغز پخش شود، در همان بازه زمانی میتواند با اثرات افپتیك با سرعت ۵ هزار برابر منتشر شود.شواهد فراوان نشان میدهند شلیك سیناپسی برای حركت، شنوایی، لمس و بسیاری از فعالیتهای دیگر ضروری است اما با توجه به تراكم بسیار بالاتر اطلاعات در میدانهای افپتیك و فراگیر بودن اثرات میدان افپتیك، اگر تكامل از این اثر برای عملكردهای مهمی مغز استفاده نكرده باشد، بسیار عجیب است .
درواقع، بهنظر میرسد تكامل كه به شیوههای مختلف از این اثر بهره برده باشد.والتر فریمن، عصبشناس افسانهای دانشگاه كالیفرنیا كه اكنون از دنیا رفته است، در مقالهای در سال ۲۰۰۶ بیان كرد كه سرعت شلیك سیناپسی معمول نمیتواند سرعت عملكردهای شناختی را كه در طول سالها در خرگوشها و گربهها مشاهده كرده بود، توضیح دهد .
درعوض، مجموعهای از یافتههای اخیر در مورد اثرات افپتیك نشان میدهند سازوكاری محكم برای توضیح این سرعت وجود دارد. مقاله تئوری اخیر كه برپایه این یافتهها قرار دارد، پیشنهاد میكند كه اثرات میدان افپتیك ممكن است درواقع سازوكار اصلی برای خودآگاهی و شناخت ما باشد و نه شلیك نورونها .
مقاله اخیر پژوهشگران دانشگاه دانشگاه كالیفرنیا و موسسه فناوری كالیفرنیا شواهد قوی در حمایت از اهمیت اثرات افپتیك ارائه میكند. آنها متوجه شدند كه جفتشدگی افپتیك میتواند هماهنگی سریع موردنیاز برای خودآگاهی را حتی در غیاب سیناپسهای بسیار سریع توضیح دهد .
منبع : https://www.zoomit.ir/health-medical/429662-consciousness-hide-our-brains-electric-fields/