ببر دندان خنجری شكارچی ماهری بود؛ اما چرا منقرض شد؟
دندانهای خنجری برای سوراخكردن گوشت طعمه ایدهآل هستند و در گروههای مختلف پستانداران حداقل پنج بار تكامل یافتند.
ببر دندان خنجری شكارچی ماهری بود؛ اما چرا منقرض شد؟علوم پایه و مهندسیعلمیدوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳ - ۲۰:۱۵مطالعه 3 دقیقهآنیتا طاهرانپورتبلیغاتمشاهده همه ویدئوهاتبلیغاتتبلیغاتدندانهای خنجری برای سوراخكردن گوشت طعمه ایدهآل هستند و در گروههای مختلف پستانداران حداقل پنج بار تكامل یافتند .
پس چرا صاحبان آنها منقرض شدند؟تبلیغاتبراساس یافتههای مطالعهای جدید، دندانهای خنجری، مانند آنهایی كه به شكارچیان راس هرم در عصر یخبندان متعلق هستند، برای سوراخكردن طعمه و مهاركردن آنها شكل فوقالعادهای داشتند .
این یافته از یك نظر تعجبآور نیست؛ زیرا بسیاری از پستانداران مختلف گوشتخوار بهطور مستقل به شكلهای مشابه تكامل یافتهاند. از سوی دیگر، این سوال مطرح میشود كه چرا هیچكدام از گونههایی كه این سلاحها را در اختیار داشتند، تا عصر هولوسن (دورهی زمینشناسی كنونی) جان سالم بهدر نبردند .
اكنون نویسندگان مطالعه حدسهایی برای این سوال دارند.اسمیلودون (Smilodon) یا چاقودندان كه به اشتباه به نام ببر دندانشمشیری شناخته میشود، در كنار تیركس و مگالودون جایگاهی برتر در بین ترسناكترین شكارچیان گذشته دارد .
اسمیلدونها تنها آخرین گروه از حداقل پنج خانوادهی مختلف هستند كه دندانهای بلند و مشابه به دندانهای آنها را تكامل دادند. این پنج گروه، شامل پستانداران و پیشینیان پستانداران، در دورههای مختلف زمانی (اولین آنها در دوره پرمین، قبل از ظهور دایناسورها) تكامل یافتند؛ اما این گروهها به هیچوجه ازنظر ژنتیكی با هم مرتبط نبودهاند .
دندانهای پركاربرد چاقودندانها باعث انقراض آنها شددكتر تالیا پولوك، از دانشگاه بریستول و همكارانش در مورد تكامل همگرای پستانداران با دندانهای خنجری و انقراض آنها، بسیار كنجكاو بودند. واضح است كه دندانهای بلند و تیز برای شكار و تسلط بر طعمه میتوانند بسیار مفید باشند، اما درعینحال، دندانهای بلند و باریك بیشتر در معرض خطر شكستن هستند .
پولاك و همكارانش برای آزمایش اینكه آیا گاومیش كوهاندار درحال حمله یا كانگوروها در حال جهش فشار زیادی به دندانهای اسمیلودون یا كیسهدار دندانخنجری (Thylacosmilus) وارد میكنند، ماكتهای فولادی چاپ سهبعدی از دندانهای ۲۵ گونه دندانخنجری ساختند و آزمایشهای گازگرفتن روی بلوكهای ژلاتینی انجام دادند .
تیم تحقیقاتی از شبیهسازیهای كامپیوتری استفاده كرد تا مشخص كند كه فشار وارد شده بر دندانها در كدام قسمتهای آنها بیشتر خواهد بود. نتایج با دندانهای متعلق به ۷۰ گونهی دیگر از پستانداران گوشتخوار مقایسه شد .
دندانهای چاقودندانها با دندانهای گربههای بزرگ امروزی بسیار متفاوت است.عكاس: Tahlia Pollockپولاك در بیانیهای گفت مطالعهی جدید به ما كمك میكند تا چگونگی تكامل سازگاریهای افراطی را نه فقط در شكارچیان دندان شمشیری، بلكه در سراسر طبیعت درك كنیم .
با تركیب بیومكانیك و نظریه تكاملی، میتوانیم كشف كنیم كه چگونه انتخاب طبیعی، حیوانات را برای انجام وظایف خاص شكل میدهد.تحقیق نشان داد كه دندانها بهخوبی تعادل بین تیزی لازم برای سوراخكردن پوستهای سفت طعمهها و ضخامت كافی برای جلوگیری از شكستن هنگام مقابله با مقاومت شدید طعمهها را برقرار كردهاند .
شكل دقیق دندانهای هر گونه متفاوت بود. تحقیقات قبلی، شكارچیان دندانخنجری را به دستههای «دندان خنجری» مستقیم و «دندانهلالی» منحنی تقسیم كرده بود، اما پولاك و همكارانش دریافتند كه این كار مانند بیشتر دستهبندیهای دوتایی، اشتباه است .
در عوض، حیوانات دندانخنجری باستانی دارای طیف وسیعی از انحنای دندان بودند. گاهیاوقات چندین شكل مختلف دندان در زمان و مكانهای مختلف همپوشانی دارند كه شاید نشاندهندهی ترجیحات متفاوت طعمه میان صاحبان آنها است .
بیشتر بخوانیداگر دایناسورها منقرض نمیشدند دنیای امروز ما چگونه بود؟25 آذر 01مطالعه '6كشف بقایای دو گونه جدید گربه دندان خنجری در آفریقای جنوبی1 مرداد 02مطالعه '3شكارچی دندانخنجری ۲۷۰ میلیون ساله، رازهای تكامل پستانداران را فاش میكند14 روز پیشمطالعه '2تنوع در شكل دندانها ممكن است علاوه بر گونههای مختلف، منعكسكنندهی سبكهای مختلف كشتار نیز باشد؛ مثلا دندانهای باریك برای پارهكردن قسمتهای نرمتر اما با دسترسی سختتر طعمه مناسب بودند .
درهمینحال، گونههایی كه روش «گاز گرفتن و نگهداشتن» را ترجیح میدادند، مثل گربههای بزرگ امروزی، دندانهای مقاومتری را تكامل داده بودند.تا اینجا دلیل تكامل دندانهای خنجری پاسخ داده شد. اما اگر این دندانها كارآمد بودند پس چرا باعث انقراض صاحبان آنها شدند؟ نویسندگان فكر میكنند محتملترین توضیح این است كه دندانهای این چنینی باعث میشوند شكارچیان در طعمههای خود بسیار تخصصی شوند .
نه تنها چاقودندانها درمجموع برای شكار طعمههای كوچكتر مناسب نبودند، بلكه شكلهای نازكتر و منحنیتر آنها ممكن است تنها در برابر یك یا دو گونهی موجود موثر باشد.تخصصگرایی در شرایط پایدار مزیت محسوب میشد؛ اما وقتی آبوهوا تغییر كرد یا تازهواردهایی مانند انسانها باعث كمیابشدن حیوانات خاص شدند، گونههای دندانخنجری در مقایسه با شكارچیانی كه شكل دهان سادهتر داشتند، كمتر قادر به استفاده از طعمههای جایگزین بودند .
حتی اگر طعمههای جدید برای حمله با دندانهای خنجری مناسب بودند، گاهی بهترین طراحی همانی بود كه مدتها پیش از رقابت كنار زده شده بود؛ پس گونههایی با روشهای شكار یا ویژگیهای بدنی كمتر تخصصی، ممكن بود در محیطهای متغیر، بهتر عمل كنند و زنده بمانند .
منبع : https://www.zoomit.ir/fundamental-science/432902-saber-teeth-perfect-biting-cause-extinction/