یك ویژگی خاص مارها موجب واكنش غریزی میمون‌ها به آن‌ها می‌شود

یك ویژگی خاص مارها موجب واكنش غریزی میمون‌ها به آن‌ها می‌شودعلوم پایه و مهندسیعلمیچهارشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۳ - ۱۵:۲۰مطالعه 3 دقیقهآنیتا طاهرانپورتبلیغاتمشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتتحقیقات جدید حاكی از آن است كه سیستم بینایی نخستی‌ها برای تشخیص سریع مارها تكامل یافته و فلس‌های مار به‌عنوان نشانه‌ی مهم در این فرآیند محسوب می‌شوند .

تبلیغاتمیمون‌ها مانند انسان‌ها، دارای توانایی ذاتی برای تشخیص سریع مارها هستند و تحقیقات جدید نشان می‌دهد كه فلس‌های مار یك نشانه‌ی بصری كلیدی برای نخستی‌ها در هنگام تشخیص این تهدیدات خزنده هستند.به‌گزارش ساینس‌آلرت، نوبویوكی كاوای، دانشمند علوم شناختی از دانشگاه ناگویا در ژاپن، آزمایش‌هایی را با استفاده از سه ماكاك ژاپنی (Macaca fuscata) انجام داد .

ماكاك‌ها قبلاً هرگز خزندگان یا دوزیستان واقعی را ندیده و تنها در آزمایشی قبلی، تصاویری از مارها را دیده بودند.در یك بازی شناسایی مبتنی بر پاداش، همان‌طور كه انتظار می‌رفت ماكاك‌ها به تصاویر مارها سریع‌تر از تصاویر سمندرها واكنش نشان دادند .

با‌این‌حال، زمانی كه تصاویر سمندرها تغییر داده شد تا به نظر برسد كه فلس‌های مار دارند، میمون‌ها به همان سرعتی كه به عكس‌های مارها پاسخ می‌دادند، به این عكس‌ها واكنش نشان دادند. به نظر می‌رسید پوست فلس‌دار یك محرك بصری مهم باشد .

كاوای می‌گوید: «قبلاً نشان داده‌ایم كه انسان‌ها و نخستی‌ها می‌توانند مارها را به سرعت شناسایی كنند؛ اما ویژگی بصری حیاتی ناشناخته بود.» میمون‌ها به سمندرها كه بدنی كشیده و دمی شبیه به مار دارند، واكنشی سریع‌تر نشان ندادند؛ اما وقتی تصاویرشان تغییر داده شد و با فلس‌های مار پوشانده شدند، واكنش ماكاك‌ها سرعت گرفت .

محقق از تصاویر سیاه‌وسفید سمندرها (سمت چپ)، مارها (وسط) و سمندرهایی با پوست مار اضافه‌شده روی آن‌ها (سمت راست) استفاده كرد.عكاس: Kawai / Scientific Reportsتحقیقات قبلی نشان داده است كه بزرگسالان و حتی كودكان خردسال به بدن خمیده و بدون اندام متعلق به مارها در مقایسه با سایر محرك‌های بینایی بسیار سریع واكنش نشان می‌دهند .

پوست فلس‌دار مار ممكن است یكی دیگر از عوامل بصری باشد كه نخستی‌ها به‌طور غریزی هنگام تصمیم‌گیری درباره‌ی خطرناك‌بودن چیزی به آن توجه می‌كنند. یافته‌ی اخیر، نتیجه تحقیقات قبلی را تأیید می‌كند كه نشان داده بود میمون‌ها به پوست مار واكنشی منفی دارند .

كاوای می‌گوید: «واكنش ماكاك‌ها ممكن است به این دلیل باشد كه اجداد نخستی‌های ما در طول تكامل، سیستمی بینایی برای شناسایی فلس‌ها كه مشخصه‌ی مارها هستند، تكامل دادند. این بینش در مورد تكامل پستانداران احتمالاً درك ما را از بینایی و تكامل مغز در حیوانات، از جمله خودمان، بهبود می‌بخشد .

»تصاویری از سمندرها، سمندرهای دارای پوست مار، و مارها مورد استفاده قرار گرفت.عكاس: Reiko Matsushitaشاید بهتر باشد بدانید كه مارها بزرگترین تهدید جانوری مدرن برای انسان و مسئول حدود ۹۴هزار مرگ در سال هستند .

این تعداد با تلفات ناشی از كوسه كه در سال ۲۰۲۳ به ۱۴ رسید، اصلاً قابل‌مقایسه نیست.بیشتر بخوانیدچرا مغزهای بزرگ در نخستی‌سانان تكامل یافت؟18 خرداد 03مطالعه '5چرا نخستی‌ها نوزادان مرده خود را با خود حمل می‌كنند؟26 شهریور 00مطالعه '3با ۱۰ گونه از مرگبارترین مارهای جهان آشنا شوید17 شهریور 00مطالعه '9توانایی تشخیص مارها همچنان برای بقای ما به عنوان یك گونه بسیار مهم است .

این مسئله توضیح می‌دهد كه چرا حتی نوزادان ۷ ماهه، حتی اگر قبلاً هرگز مارها را ندیده باشند، واكنش‌های مغزی نسبت به آن‌ها نشان می‌دهند.البته برای اینكه مطمین شویم آیا مطالعه‌ی كنونی می‌تواند در مورد انسان‌ها هم صدق كند، باید مطالعه روی انسان‌ها تكرار شود .

بااین‌حال، شواهد محكمی وجود دارد كه نشان می‌دهد مغز ما مثل مغز نخستی‌ها برنامه‌ریزی شده و به شكل مشابهی عمل می‌كند. نكته‌ی مهم این است كه امكان دارد پوست فلس‌دار مار برای مغز ما مثل زنگ خطر طبیعی عمل كند .

كاوای در مقاله‌ی خود می‌نویسد: « نتایج [مطالعه] با تئوری تشخیص مار مطابقت دارد كه [بیان می‌كند] مارها فشار انتخابی قدرتمندی هستند كه باعث شدند تغییراتی در سیستم بینایی نخستی‌ها ایجاد شود كه به آن‌ها امكان می‌دهد مارها را سریع‌تر و با دقت بیشتر تشخیص دهند .