نهنگهای قاتل گرازماهیها را میكشند؛ اما چرا آنها را نمیخورند؟
رفتار تهاجمی اوركاها نسبتبه پستانداران دریایی كوچكتر سالها است دانشمندان را گیج كرده است. مطالعهای جدید ایدههای تازهای پیشنهاد میكند.
تبلیغاتتبلیغاتتبلیغاترفتار تهاجمی اوركاها نسبتبه پستانداران دریایی كوچكتر سالها است دانشمندان را گیج كرده است. مطالعهای جدید ایدههای تازهای پیشنهاد میكند.تبلیغاتاوركاها (نهنگهای قاتل) در شمال غربی اقیانوس آرام به گرازماهیها حمله میكنند و حتی آنها را میكشند .
اما موضوع گیجكننده آن است كه این شكارچیان ماهر قربانیان خود را نمیخورند. پس علت این رفتار چیست؟اوركاهای ساكن جنوب جمعیتی ازنظر ژنتیكی و فرهنگی متمایز از اوركاها است كه در شمال غربی اقیانوس آرام زندگی میكند .
بهنوشتهی آیافال ساینس، این گروه از اوركاها در معرض خطر انقراض قرار دارند و تعداد آنها تقریبا ۷۵ عدد است كه در سه دسته پراكندهاند.زندگی اوركاهای ساكن جنوب با زندگی ماهی سالمون چینوك گره خورده است كه آنها نیز در معرض خطر انقراض قرار دارند .
بنابراین، اگر ماهیهای سالمون ناپدید شوند، اوركاها نیز از بین خواهند رفت.گرچه اوركاها ترجیح میدهند از ماهیهای سالمون تغذیه كنند، به پستانداران دریایی كوچكتر نیز حمله میكنند و آنها را میكشند، اما قربانیان خود را نمیخورند .
گروهی از پژوهشگران برای درك بهتر رفتار تهاجمی اوركاها نسبتبه گرازماهی، سوابق بیش از ۶۰ سال تعامل ثبتشده بین اوركاهای ساكن جنوب و گرازماهیها را در دریای سالیش بررسی كردند كه در حاشیه استان بریتیش كلمبیا و ایالت واشنگتن قرار دارد .
حمله اوركاها به گزارماهیها به مدت طولانی مشاهده شده بود، اما بهنظر میرسید این رفتار بهتدریج در میان جمعیت اوركاها بیشتر شده است. سارا تمن از دانشكده دامپزشكی دانشگاه كالیفرنیا، دیویس توضیح داد: «نهنگهای قاتل حیواناتی پیچیده و باهوش هستند .
دریافتیم كه رفتار تهاجمی دربرابر گرازماهیها در طول نسلها و بین گروههای اجتماعی گسترش پیدا كرده است. بااینحال، انتظار نداریم نهنگهای قاتل ساكن جنوب شروع به خوردن گرازماهیها كنند. فرهنگ خوردن ماهی سالمون ریشه عمیقی در جمعیت اوركاهای ساكن جنوب دارد .
این نهنگها برای زنده ماندن به جمعیتهای سالم ماهی سالمون نیاز دارند.»دبورا گیلز از گروه حفاظت «وایلد اوركا» میگوید بارها از من سوال شده است كه چرا اوركاها به جای ماهی سالمون، فكها یا گرازماهیها را نمیخورند؟ علت آن است كه نهنگهای قاتل ماهیخوار نسبتبه اوركاهایی كه پستانداران دریایی را میخورند، اكولوژی و فرهنگ كاملا متفاوتی دارند .
بنابراین، تعاملات آنها با گرازماهیها هدف دیگری دارد.»طبق پژوهشهای گیلز و همكارانش، اوركاها ممكن است در قالب نوعی بازی اجتماعی به گرازماهیها حمله كنند. بازی نقش مهمی در ایجاد پیوند در جامعه دارد و ممكن است اوركاها با هدف تقویت همبستگی اجتماعی خود به پستانداران كوچكتر حمله كنند .
از سوی دیگر رفتار تهاجمی اوركاها میتواند نشانگر تمرین شكار باشد كه به موجب آن اوركاها مهارتهای گروهی خود برای شكار ماهی سالمون را تقویت میكنند.درنهایت، رفتار حمله به گرازماهیها میتواند تجلی رفتار «تیمارداری جابهجا شده» باشد كه در آن اوركاهای ماده گرازماهیهای كوچكتر را به شكل موجودی ضعیف یا بیمار میبینند كه نیاز به مراقبت دارد .
اوركاهای ماده جسد نوزادان مرده خود را به همین شكل حمل میكنند. گیلز توضیح داد: «رفتار تیمارداری جابهجاشده ممكن است به دلیل فرصتهای محدود آنها برای مراقبت از نوزادان باشند. پژوهش ما نشان داده است كه به علت سوء تغذیه، حدود ۷۰ درصد از بارداریهای نهنگهای قاتل ساكن جنوب به سقط جنین یا بچه نهنگهایی منجر میشود كه بلافاصله پس از تولد میمیرند .
»پژوهش جدید بر نیاز حفاظت از جمعیت ماهی سالمون در محل زندگی اوركاها تاكید میكند. تهدیدی كه ماهیهای سالمون را به خطر بیندازد، فقط یك گونه را تحتتاثیر قرار نخواهد داد بلكه كل اكوسیستم را به ویرانی خواهد كشید .
منبع : https://www.zoomit.ir/energy-environment/409729-why-killer-whales-kill-porpoises-without-eating/