چرا بازگشت انسان به ماه بسیار دشوار است؟

چرا بازگشت انسان به ماه بسیار دشوار است؟نجوم و فضاعلمییك‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۱۷:۰۰مطالعه 3 دقیقهمریم صفدریتبلیغاتتبلیغاتتبلیغاتبرنامه آپولو در سال ۱۹۶۹ انسان‌ها را به ماه رساند. چرا پس از آن دیگر انسان‌ها قدم به ماه نگذاشتند؟تبلیغاتبین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲، یعنی قبل از انفجار فناوری‌های مدرن، مأموریت‌های آپولو درمجموع ۱۲ فضانورد را به سطح ماه فرستادند .

پس چرا به‌نظر می‌رسد تلاش‌های كنونی ما برای رفتن به ماه كند، پیچیده و با تعلل است؟ پاسخ آسانی وجود ندارد ولی این موضوع به پول، سیاست و اولویت‌ها بستگی دارد.ابتدا به موضوع هزینه بپردازیم. ماموریت‌های آپولو بسیار موفقیت‌آمیز اما بسیار پرهزینه بودند .

در اوج خود، ناسا حدود ۵ درصد از كل بودجه فدرال را مصرف می‌كرد و بیش از نیمی از آن به برنامه آپولو اختصاص داشت.با درنظر گرفتن تورم، كل برنامه آپولو بیش از ۲۶۰ میلیارد دلار به دلار امروز هزینه داشت. اگر پروژه جمنای و برنامه‌ی فضاپیماهای رباتیك قمری را نیز درنظر بگیریم كه پیشگام‌های مورد نیاز ماموریت‌های آپولو بودند، این رقم به بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار می‌رسد .

درمقابل، ناسا امروزه كمتر از نیم درصد از كل بودجه فدرال را در اختیار دارد و این درحالی است كه طیف وسیع‌تری از اولویت‌ها و دستورالعمل‌ها را دنبال می‌كند.در طول دهه گذشته، ناسا تقریباً ۹۰ میلیارد دلار برای برنامه آرتمیس هزینه كرده است .

به‌طور طبیعی، با هزینه كمتری كه برای فرود بعدی انسان روی ماه صرف می‌شود، حتی با پیشرفت در فناوری‌ها، روند پیشرفت كندتری خواهیم داشت.تصویرسازی از فضاپیمای اوراین ناسا در مدار اطراف ماه.واقعیت‌های سیاسی به شدت با واقعیت‌های مالی مرتبط هستند .

در دهه ۱۹۶۰، آمریكا در میانه رقابت فضایی با شوروی برای دستیابی به اولین‌ها در فضا و خصوصا فرود انسان روی ماه بود. مردم از این ایده انرژی می‌گرفتند و سیاستمداران نیز بودجه هنگفتی را به‌سوی پروژه‌های ناسا هدایت می‌كردند .

با‌این‌حال، این نوع هزینه‌ها عمیقاً ناپایدار بود. به محض اینكه آمریكا پیروز شد، مردم به‌سرعت علاقه خود را از دست دادند و بودجه ناسا كاهش یافت.تركیبی از اراده سیاسی كمتر و منابع مالی كمتر، ناسا را مجبور كرد در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ تصمیمات مهمی اتخاذ كند .

این تصمیمات حتی بر آرتمیس تاثیر گذاشت. برای مثال، با پایان یافتن برنامه شاتل فضایی، مدیران ناسا نمی‌دانستند با ظرفیت‌های صنعتی و مشاركت‌هایی كه منجر به شاتل شد، چه كاری انجام دهند. آن‌ها درنهایت تصمیم گرفتند با استفاده مجدد از قسمت‌های مختلف شاتل و خصوصا موتورها و گنجاندن آن‌ها در طرح آرتمیس، این زیرساخت‌ها را حفظ كنند .

می‌توان استدلال كرد تصمیم حفظ زیرساخت‌ها و مهندسان هوافضا كار درستی بود، زیرا برای راه‌اندازی رنسانس اخیر در شركت‌های خصوصی پرواز فضایی به همین پایگاه نیاز بود.درنهایت، برنامه‌ی آرتمیس امروزی دارای اولویت‌های بسیار متفاوت با اولویت‌های ماموریت‌های آپولو است .

برای مثال، اكنون تحمل ریسك ما بسیار پایین‌تر از دهه ۱۹۶۰ است.ماموریت‌های آپولو خطرناك بودند و احتمال شكست آن‌ها بالا بود. درواقع، چندین ماموریت با فاجعه مواجه شدند: آتش‌سوزی آپولو ۱ كه به كشته شدن سه فضانورد منجر شد، خاموش شدن موتور حین ماموریت آپولو ۶ و نقص طراحی تقریبا مرگبار آپولو ۱۳ .

ناسا، قانون‌گذران و مردم خصوصا پس از فاجعه چلنجر و كلمبیا تمایلی به پذیرفتن این سطح از خطر را ندارند.بیشتر بخوانیدراستی آزمایی: آیا سفر انسان به ماه دروغ بود؟15 بهمن 00مطالعه '26زندگی انسان در كره ماه: حقایق، عجایب و هرآنچه باید بدانید10 خرداد 02مطالعه '12چرا در ماموریت آرتمیس ۲ فضانوردان روی ماه فرود نخواهند آمد؟20 فروردین 02مطالعه '4ماموریت‌های آپولو مبالغ هنگفتی را صرف فرستادن فضانوردان به سطح ماه برای چند ده ساعت كردند .

آن‌ها به ماه رفتند، چندین نمونه جمع‌آوری كردند، آزمایش‌های ساده‌ای انجام دادند و بازگشتند.ماموریت‌های آرتمیس اهداف متفاوتی دارند. یك مورد اینكه فضانوردان تا یك هفته را در سطح ماه می‌مانند و در نتیجه به غذا، آب، سوخت و ابزارهای علمی بیشتری نیاز خواهند داشت .

مورد دوم اینكه درحالی‌كه در ماموریت‌های آپولو علم اولویت دوم بود و هدف اصلی آن شكست شوروی بود، در برنامه آرتمیس پژوهش‌های علمی حرف اول را می‌زند و بنابراین به طراحی ماموریت طولانی‌تر و پیچیده‌تری نیاز است .

درنهایت، هدف برنامه آرتمیس فقط بازگردان انسان به ماه نیست، بلكه ایجاد زیرساخت‌هایی برای حضور دائمی انسان‌ها روی ماه است. همه چیز از انبار سوخت در مدار گرفته تا انتخاب مكان برای ساخت سكونتگاه‌های آینده همه تحت پوشش پروژه آرتمیس قرار می‌گیرد .

منبع : https://www.zoomit.ir/space/420132-why-so-hard-send-humans-back-moon/