استون‌هنج مرموز ممكن است با ماه نیز هم‌راستا باشد
بر اساس شواهد باستان‌شناسی، هم‌راستایی با خورشید بخشی از الگوی ساختاری استون‌هنج است. اما ارتباط باستانی بنا با آسمان ممكن است عمیق‌تر از تصورات باشد.
استون‌هنج مرموز ممكن است با ماه نیز هم‌راستا باشدنجوم و فضاعلمییك‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۲۲:۳۰مطالعه 6 دقیقهغزل امیریتبلیغاتتبلیغاتتبلیغاتبر اساس شواهد باستان‌شناسی، هم‌راستایی با خورشید بخشی از الگوی ساختاری استون‌هنج است .
اما ارتباط باستانی بنا با آسمان ممكن است عمیق‌تر از تصورات باشد.تبلیغاتوقتی صحبت از پیوند با آسمان به میان می‌آید، سازه‌ی پیشاتاریخی استون‌هنج كه بیش از همه، به‌خاطر هم‌ترازی‌اش با خورشید مشهور است، احتمالا پیش از همه به ذهن خطور می‌كند .
در شب‌های نیمه‌ی تابستان، هزاران نفر در دشت سالزبری ویلتشر جنوب انگلستان، به دور استون‌هنج جمع می‌شوند تا طلوع خورشید را در راستای سنگ هیل، بیرون از سنگ‌كاری دایره‌ای، شاهد باشند و خورشید خیزان را جشن بگیرند .
شش ماه بعد، جمعیت كوچك‌تری در اطراف سنگ هیل جمع می‌شوند تا در نیمه‌ی زمستان، غروب خورشید را در راستای دایره‌ی سنگی تماشا كنند.اما فرضیه‌ای ۶۰ ساله وجود دارد كه می‌گوید در زمان طلوع و غروب ماه، بخشی از استون‌هنج با سكون اصلی ماه هم‌راستا می‌شود .
سكون ماه زمانی اتفاق می‌افتد كه ماه در نقطه‌ای در مدار خود، در بالاترین یا پایین‌ترین فاصله از خط استوا قرار می‌گیرد. چندین دهه می‌شود كه ارتباط میان چینش سنگ‌های خاص استون‌هنج و سكون اصلی ماه شناخته شده، اما این پدیده در استون‌هنج هیچ‌گاه به شكلی اصولی مشاهده و ثبت نشده است .
اكنون، گروهی متشكل از باستان‌شناسان، اخترشناسان و عكاسان از دانشگاه‌های انگلیسی میراث انگلستان، آكسفورد، لستر، بورنموث و همچنین، انجمن سلطنتی اخترشناسان بریتانیا، گرد هم آمده‌اند تا با هدف كشف ارتباط میان این دو، فرضیه‌ی هم‌راستایی ماه و استون‌هنج را بررسی كنند .
شواهد باستان‌شناسی فراوانی وجود دارد كه نشان می‌دهد هم‌راستایی خورشیدی، بخشی از طراحی اصلی و ساختار الگویی در معماری استون‌هنج بوده است. حدود ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد، مردم خرسنگ‌های عظیم‌الجثه را دور هم چیدند و بنا را ساختند .
به نظر می‌رسد كه آن‌ها قصد داشتند محور انقلاب تابستانی (طولانی‌ترین روز در نیم‌كره‌ی شمالی) را در معماری استون‌هنج به ثبت برسانند.شواهد باستان‌شناسی دورینگتون والز در استون‌هنج، مكانی كه دانشمندان معتقدند اقامتگاه مردم باستانی در زمان بازدید از استون‌هنج بوده است، نشان می‌دهد كه از بین دو انقلابین، نیمه‌ی زمستانی بود كه بیشترین جمعیت را به خود جذب می‌كرد .
فرضیه‌ای می‌گوید در زمان طلوع و غروب ماه، استون‌هنج با سكون اصلی ماه هم‌راستا می‌شوداما استون‌هنج ویژگی‌های دیگری را نیز شامل می‌شود، عناصری مانند ۵۶ گودال یا گودال‌های اوبری كه به صورت دایره‌ای چیده شده‌اند، پشته‌ای خاكی، خندق و مشخصه‌های كوچك‌تری مانند چهار سنگ جلوس .
این سنگ‌ها به عنوان چهار سنگ سارسنی نیز شناخته می‌شوند، سارسن نوعی ماسه‌سنگ است كه در سراسر بریتانیا به وفور یافت می‌شود.سنگ‌های جلوس با دقت در چهار گوشه‌ی مستطیلی و عمود بر محور طلوع خورشید قرار گرفتند تا مستطیلی تقریباً دقیق را تشكیل بدهند .
این سنگ‌ها روزی دایره‌ی سنگی را در بر می‌گرفتند و امروزه فقط دو تا از آن‌ها باقی مانده است. این دو سنگ در مقایسه با همتایان بزرگ‌ترشان رنگ‌پریده به نظر می‌رسند و ارتفاع كمی دارند. پس هدف از قرارگیری این سنگ‌ها چه می‌تواند باشد؟نمای هوایی سنگ‌افراشت‌های بنای استون‌هنج: یكی از دو سنگ جلوس باقیمانده، در سمت شمال غربی دیده می‌شود .
شاتر استاككپی لینكاستون‌هنج و سكون ماهمستطیلی كه توسط سنگ‌های جلوس تشكیل می‌شود، مستطیلی معمولی نیست. اضلاع كوتاه‌تر با محور اصلی دایره‌ی سنگی موازی هستند و این ممكن است سرنخی از هدف پشت این سنگ‌ها باشد .
اضلاع بلندتر نیز مستطیل بیرونی دایره سنگی را پوشش می‌دهند.فرضیه‌ی ۶۰ ساله بر این باور است كه اضلاع طولانی‌تر مستطیل با سكون اصلی ماه همسو هستند. اما سكون ماه چیست؟ اگر موقعیت طلوع (یا غروب) ماه را در طول دوره‌ای یك ماهه در نظر داشته باشیم، می‌بینیم كه ماه بین دو نقطه در افق حركت می‌كند .
این مرزهای جنوبی و شمالی طلوع (یا غروب) ماه، در یك چرخه‌ی ۱۸٫۶ ساله، بین حداقل و حداكثر دامنه در تغییر است. در این ترتیب، كمترین فاصله‌ی مدار ماه با خط استوا به‌اصطلاح سكون جزئی و بیشترین فاصله، سكون اصلی ماه نامیده می‌شود .
بیشتر بخوانیدچرا ماه گاهی‌اوقات در طول روز هم دیده می‌شود؟19 آذر 02مطالعه '4ماه چگونه روزهای روی زمین را طولانی‌تر می‌كند؟17 اسفند 01مطالعه '5سكون اصلی ماه، دوره‌ای حدوداً یك‌و‌نیم تا دو ساله است و زمانی اتفاق می‌افتد كه نقاط منتهای شمالی و منتهای جنوبی طلوع (یا غروب) ماه، در بیشترین فاصله از یكدیگر قرار داشته باشند .
وقتی سكون اصلی ماه اتفاق می‌افتد، ماه در محدوده‌ای خارج از محدوده‌ی طلوع و غروب خورشید، طلوع و غروب می‌كند. این پدیده‌ی آسمانی به تنهایی ممكن است سرشار از معنا و مفهوم باشد.محدوده‌ی موقعیت طلوع ماه در افق، در زمان وقوع سكون‌های جزئی و اصلی .
عكاس: فابیو سیلواقوی‌ترین شواهد از نشانه‌گذاری سكون اصلی ماه توسط انسان‌ها، در جنوب غربی ایالات متحده دیده می‌شود. «عمارت بزرگ چیمنی راك»، مجموعه‌ای چندسطحی است كه بیش از هزار سال پیش توسط مردمان نیایی پوئبلو در جنگل ملی سن خوان در كلرادو ساخته شد .
بنای ملی چیمنی راك بر روی خط‌الراسی قرار دارد كه به شكلی طبیعی، به جفتی از ستون‌های سنگی ختم می‌شود. این منطقه برای بیش از ۲۶ كشور قبیله‌ای بومی آمریكا، اهمیت فرهنگی بالایی دارد. از زاویه دید عمارت بزرگ، خورشید هرگز در شكاف بین ستون‌ها طلوع نخواهد كرد .
با این حال، در طول دوره‌ی سكون بزرگ، ماه به شكلی الهام‌بخش بین ستون‌ها طلوع می‌كند. باستان‌شناسان در كاوش‌های محوطه‌ی باستانی، چوب محفوظی را كشف كردند كه تاریخ‌گذاری مراحل ساخت عمارت بزرگ را در سال‌های مختلف نشان می‌داد .
از شش تاریخ‌گذاری به‌دست‌آمده از برش‌های چوب، چهار مورد مربوط به سال‌های سكون اصلی ماه بین سال‌های ۱۰۱۸ و ۱۰۹۳ پس از میلاد است كه نشان می‌دهد محوطه در سكون‌های متوالی تجدید شده، حفظ شده یا گسترش یافته است .
باستان‌شناسان گمان می‌كنند كه در جنوب انگلستان نیز ارتباط خاصی میان سكون اصلی ماه و اولین مرحله‌ی ساخت استون‌هنج (بین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ پیش از میلاد) وجود دارد. اولین مرحله‌ی ساخت استون‌هنج، به زمانی قبل از اضافه‌شدن سنگ‌های سارسنی باز می‌گردد .
باستان‌شناسان ارتباط خاص میان سكون اصلی ماه و اولین مرحله‌ی ساخت استون‌هنج را تأیید می‌كنندچندین مجموعه از بقایای انسانی سوزانده‌شده در قسمت جنوب شرقی بنا، در جهت كلی منتهای جنوبی طلوع ماه كشف شد كه مربوط به اولین مرحله‌ی ساخت‌و‌ساز استون‌هنج هستند .
سه ستون چوبی نیز در پشته‌ی این قسمت قرار داشت. در نتیجه، این احتمال وجود دارد كه ارتباط اولیه‌ای بین محوطه‌ی استون‌هنج و ماه وجود داشته و بعدها، مستطیل سنگی از سنگ‌های جلوس برای تأكید بر این ارتباط ساخته شده باشد .
با این حال، فرضیه‌ی سكون اصلی ماه بیشتر از آن كه پاسخی به ما ارائه بدهد، سؤالاتی را ایجاد می‌كند. ما نمی‌دانیم كه آیا هم‌راستایی سنگ‌های جلوس با ماه نمادین بوده است، یا اینكه مردم با استفاده از آن‌ها ماه را رصد می‌كردند؟ همچنین، ما هنوز نمی‌دانیم كه رصد كدام یك از گام‌های ماه در استون‌هنج چشمگیر‌تر و تماشایی‌تر خواهد بود .
ماه در گام یك‌چهارم نخست، از میان سازه‌ای سه‌سنگی در استون‌هنج دیده می‌شود.عكاس: گرنت پریوت / انجمن سلطنتی اخترشناسان بریتانیاكپی لینكجستجو برای پاسخهدف محققان در پژوهش آتی، این است كه به سؤالات مطرح‌شده توسط فرضیه‌ی سكون اصلی ماه پاسخ بدهند .
مشخص نیست كه آیا ماه به اندازه‌ی كافی برای سایه‌افكندن در محوطه قوی بوده است، یا ماه چگونه با سنگ‌های دیگر تعامل دارد؟ همچنین، محققان قصد دارند كه بررسی كنند آیا هم‌راستایی هنوز هم مشاهده‌پذیر است یا اینكه توسط جنگل، ترافیك و سایر عوارض مسدود می‌شود .
ماه از فوریه ۲۰۲۴ تا نوامبر ۲۰۲۵ (بهمن ۱۴۰۲ تا آبان ۱۴۰۴) در هر دوره‌ی یك ماهه، دو بار با مستطیل سنگ‌های جلوس هماهنگ می‌شود و فرصت‌های بسیاری برای مشاهده‌ی این پدیده در فصول و گام‌های مختلف ماه را به محققان ارائه می‌دهد .
ماه از بهمن ۱۴۰۲ تا آبان ۱۴۰۴، ماهی دو بار با مستطیل سنگ‌های جلوس هماهنگ می‌شودمیراث انگلستان با هدف ارائه‌ی عمومی روند تحقیقات، در ژوئن ۲۰۲۴ (خرداد ۱۴۰۲) منتهای جنوبی طلوع ماه را به صورت زنده برای همگان پخش خواهد كرد .
همچنین، میراث انگلستان در طول سال نیز میزبان مجموعه‌ای از رویدادها، مانند رویدادهای گردهمایی، ظهور آسمان‌نما، رصد ستاره‌ها و نشست‌های داستان‌سرایی خواهد بود.تحقیقات گروه از بهار امسال آغاز شد و مشاهدات تا اواسط سال آینده نیز ادامه خواهد داشت .
همچنین، گروهی دیگر از محققان نیز در بنای یادمان چیمنی راك در ایالات متحده، به بررسی سكون اصلی ماه در نقطه‌ی منتهای شمالی می‌پردازند.گروه محققان استون‌هنج امید دارند كه همكاری با گروه محققان چیمنی راك و شركایشان در سرتاسر اقیانوس آرام، به كشف هم‌راستایی ماه با استون‌هنج و همچنین، با چیمنی راك منجر شود و در نهایت، به تمامی سؤالات مطرح‌شده پاسخ بدهد .
منبع : https://www.zoomit.ir/space/420111-stonehenge-aligned-with-moon/