ارتباط با وویجر ۱ قطع شد؛ اما فرستنده پشتیبان كه ۴۳ سال خاموش بود، كاوشگر را نجات داد

ارتباط با وویجر ۱ قطع شد؛ اما فرستنده پشتیبان كه ۴۳ سال خاموش بود، كاوشگر را نجات دادنجوم و فضاعلمیپنج‌شنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۵مطالعه 3 دقیقهمیلاد میركانیتبلیغاتتبلیغاتتبلیغاتپس از قطع ارتباط تقریبا یك‌هفته‌ای با وویجر ۱ به‌دلیل نقص در فرستنده اصلی فضاپیما، مهندسان توانستند به‌لطف فرستنده پشتیبان ارتباط را بازیابی كنند .

تبلیغاتبه‌گفته‌ی مقام‌های ناسا، پس از بروز یك نقص فنی كه خاموش‌شدن فرستنده‌ی اصلی رادیویی كاوشگر وویجر ۱ را در پی داشت، ارتباط دانشمندان با این فضاپیما از ۱۹ اكتبر تا ۲۶ اكتبر قطع شد. اما مهندسان به‌لطف فرستنده‌ی پشتیبان ضعیف‌تر وویجر ۱ كه از سال ۱۹۸۱ استفاده نشده بود، موفق به برقراری ارتباط دوباره با كاوشگر شدند و اكنون درحال ارزیابی وضعیت آن هستند .

مقام‌های ناسا در پستی وبلاگی نوشتند: «فرستنده ظاهرا به‌وسیله‌ی سامانه‌ی حفاظت از خطای فضاپیما كه به‌طور مستقل به مشكلات فضاپیما واكنش می‌دهد، خاموش شده است. به‌عنوان مثال، اگر فضاپیما بیش‌ازحد برق مصرف كند، این سامانه با خاموش‌كردن ابزارهای غیرضروری برای حفظ پرواز فضاپیما، مثل فرستنده‌ی اصلی رادیویی، انرژی را ذخیره می‌كند .

»برقراری ارتباط با دوقلوهای وویجر ساده نیست. وویجر ۱ كه درحال‌حاضر بیش از ۲۴ میلیارد كیلومتر از زمین فاصله دارد، دورترین جسم انسان‌ساخت در جهان محسوب می‌شود. دستورات ارسال‌شده از زمین، ۲۳ ساعت در راه هستند تا به فضاپیما در موقعیت كنونی‌اش در محدوده‌ی فراتر از مرز منظومه شمسی برسند و ۲۳ ساعت دیگر نیز طول می‌كشد تا پاسخ‌های وویجر ۱ در زمین دریافت شوند .

به‌گفته‌ی ناسا، مشكل پیش‌آمده در ارتباطات فضاپیما، ۱۶ اكتبر و پس از ارسال فرمانی مبتنی بر فعال‌سازی یكی از گرمكن‌های وویجر ۱، آغاز شد. درحالی‌كه انتظار می‌رفت فضاپیما از قدرت كافی برای اجرای این فرمان برخوردار باشد، درعوض فرمان ارسالی، سامانه‌ی حفاظت از خطای وویجر را را فعال كرد .

دو روز بعد، مهندسان ناسا ازطریق شبكه‌ی فضای دوردست ناسا (مجموعه‌ای جهانی از آنتن‌های رادیویی برای پشتیبانی از ماموریت‌های میان‌سیاره‌‌ای) به‌دنبال پاسخ وویجر ۱ گشتند؛ اما نتوانستند هیچ سیگنالی از فضاپیما را شناسایی كنند .

تیم ماموریت سرانجام در همان روز سیگنال وویجر ۱ را پیدا كرد. بااین‌حال، روز بعد (۱۹ اكتبر) ارتباط با وویجر ۱ به‌طور كامل متوقف شد.مهندسان گمان می‌كنند كه در آن بازه‌ی زمانی، سامانه‌ی حفاظت از خطای وویجر ۱ دو مرتبه‌ی دیگر فعال شده است .

به‌گفته‌ی ناسا، فعال‌سازی این سامانه فضاپیما را مجبور كرد كه فرستنده‌ی اصلی رادیویی باند ایكس خود را خاموش كند و به فرستنده‌ی باند اس پشتیبان كه از فركانس متفاوتی استفاده می‌كند و «به‌میزان چشمگیر ضعیف‌تر» از فرستنده‌ی اصلی است، روی آورد .

ناسا افزود: «هرچند باند اس از انرژی كمتری استفاده می‌كند، وویجر ۱ از سال ۱۹۸۱ از آن برای برقراری ارتباط با زمین استفاده نكرده بود.»بیشتر بخوانیدناسا از فاصله ۲۴ میلیارد كیلومتری، پیشرانه معیوب كاوشگر وویجر ۱ را تعویض كرد26 شهریور 03مطالعه '3ناسا یكی از مهم‌ترین ابزارهای علمی وویجر ۲ را خاموش كردیك ماه پیشمطالعه '3تیم ماموریت نمی‌خواست با ارسال سیگنالی دیگر به فرستنده‌ی باند ایكس و راه‌اندازی دوباره‌ی سامانه‌ی حفاظت از خطا، فضاپیما را درمعرض خطر قرار دهد .

درنتیجه، مهندسان در ۲۲ اكتبر فرمانی را به فرستنده‌ی باند اس فرستادند تا تایید كنند كه فضاپیما واقعا درحال استفاده از این فرستنده است. دو روز بعد، سرانجام ارتباط با وویجر ۱ با موفقیت بازیابی شد.اكنون تیم ماموریت می‌خواهد دریابد كه در وهله‌ی اول چه مشكلی موجب فعال‌سازی سامانه‌ی حفاظت از خطای فضاپیما شد .

اما به‌گفته‌ی ناسا، شناسایی مشكل ممكن است هفته‌ها به‌طول بینجامد.وویجر ۱ كه در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شد، در سال ۲۰۱۲ به فضای میان‌ستاره‌ای سفر كرد و به اولین فضاپیمایی تبدیل شد كه از مرز منظومه شمسی گذر می‌كند .

بااین‌حال، پیشروی در اعماق فضا موجب آسیب‌دیدن ابزارهای فضاپیما شده و شمار مشكلات فنی را افزایش داده است. در اوایل سال جاری، تیم ماموریت مجبور شد یك نقص ارتباطی دیگر را كه موجب ارسال پیام‌های نامفهوم می‌شد، برطرف كنند .