دانشمندان تایید كردند: سیارك بنو غنی از عناصر سازنده حیات است

دانشمندان تایید كردند: سیارك بنو غنی از عناصر سازنده حیات استنجوم و فضاعلمیپنج‌شنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۳ - ۲۲:۳۰مطالعه 3 دقیقهمیلاد میركانیتبلیغاتمشاهده همه ویدئو‌هاتبلیغاتتبلیغاتبررسی مواد جمع‌آوری‌شده از سیارك بنو نشان می‌دهد كه تمام عناصر سازنده حیات در دوران اولیه منظومه شمسی به‌طرز شگفت‌انگیز گسترده بوده‌اند .

تبلیغاتدانشمندان در مطالعه‌ای تازه تایید كرده‌اند كه عناصر سازنده حیات در نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از سیارك بنو وجود دارد. این نمونه‌ها كه به‌وسیله‌ی فضاپیمای اسیریس ركس ناسا جمع‌آوری و در سال ۲۰۲۳ به زمین آورده شدند، علاوه‌بر هر پنج نوكلئوباز اصلی (اجزای تشكیل‌دهنده‌ی DNA و RNA)، حاوی تركیباتی معدنی هستند كه پیش‌تر هرگز در سنگ‌های فرازمینی مشاهده نشده بودند .

مواد معدنی نمونه‌ها سرشار از كربن، گوگرد، فلوئور و سدیم هستند و بدین ترتیب شباهت زیادی به رسوبات به‌جامانده در پوسته‌ی بسترهای خشك‌شده‌ی دریاچه‌های زمین دارند؛ با این تفاوت كه قدمتشان به دوران پیدایش منظومه شمسی، یعنی تقریباً ۴٫۶ میلیارد سال پیش می‌رسد .

این عناصر همراه با پنج نوكلئوباز اصلی، عناصر سازنده‌ی حیات در سیاره‌ی ما محسوب می‌شوند.دو گروه پژوهشی كه اكتشافات یادشده را انجام دادند، یافته‌هایشان را ۲۹ ژانویه در دو مقاله در نشریه‌ی نیچر استرونومی منتشر كردند .

تیم مك‌كوی، سرپرست تیم پژوهشی و متصدی شهاب‌سنگ در موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونین، در بیانیه‌ای گفت: «اكنون به‌لطف بنو می‌دانیم كه مواد اولیه‌ی حیات در جسم مادر این سیارك، به اشكال بسیار جالب و پیچیده تركیب می‌شدند .

ما گام بعدی را در مسیر شكل‌گیری حیات كشف كرده‌ایم.»بنو سیاركی بالقوه خطرناك محسوب می‌شود و احتمال برخوردش با زمین در سال ۲۱۸۲، یك در ۲۷۰۰ است؛ بدین معنی كه بنو بالاترین احتمال برخورد با زمین را در بین تمام اجرایی فضایی شناخته‌شده دارد .

اما دانشمندان بیشتر به آنچه درون این سنگ فضایی به دام افتاده است، علاقه‌مند هستند. بنو به‌عنوان سیاركی غنی از كربن، احتملاً حاوی بسیاری از مولكول‌های اولیه‌ای است كه هنگام پیدایش حیات روی زمین، وجود داشته‌اند .

تصویرسازی از فضاپیمای اسیریس ركس ناسا برفراز سیارك بنو.NASA/Goddard/University of Arizonaاسیریس ركس در سپتامبر ۲۰۱۶ پرتاب شد و مسافتی به طول ۳۲۰ میلیون كیلومتر را برای رسیدن به بنو پیمود. وقتی فضاپیما به آنجا رسید، نزدیك به دو سال به دور بنو چرخید تا مهندسان پرواز، مكان مناسب برای فرود را شناسایی كنند .

اسیریس ركس پس از فرود روی سیارك، انفجاری از نیتروژن را به‌وسیله‌ی ابزار نمونه‌برداری خود ایجاد كرد تا روی سطح بنو باقی بماند و درون آن غرق نشود. با این انفجار، ۱۲۱٫۶ گرم سنگ و خاك سیارك جمع‌آوری شد.بیشتر بخوانیدداستان ماموریت اسیریس ركس؛ ناسا چگونه خاك سیارك بنو را به زمین آورد؟13 مهر 02مطالعه '13ناسا نمی‌تواند محفظه نگهدارنده مواد سیارك بنو را باز كند4 آبان 02مطالعه '3یافته شگفت‌انگیز فضاپیمای ناسا: سیارك بنو با آنچه به‌نظر می‌آمد بسیار تفاوت دارد19 تیر 01مطالعه '4در اكتبر ۲۰۲۳، اسیریس ركس نمونه‌ها را درون یك كپسول به زمین آورد .

این كپسول با ورود به جو زمین با سرعت ۴۳هزار كیلومتر در ساعت، زیر چترهای نجات در بیابان یوتا فرود آمد. برای جلوگیری از هر گونه آلودگی، محفظه‌ی حاوی نمونه پیش از بازشدن به اتاق تمیز منتقل شد.پژوهشگران مسئول مطالعه‌ی اول، برش‌هایی از نمونه‌های بنو را دریافت كردند و آن‌ها را زیر میكروسكوپ الكترونی روبشی مورد بررسی قرار دادند .

این میكروسكوپ به تیم پژوهشی امكان داد تا ویژگی‌های سطحی نمونه را با وضوح یك‌صدم قطر موی انسان مطالعه كنند.دانشمندان در سطح نمونه‌های بنو، سدیم كربنات را كشف كردند. این تركیب غیرآلی معمولاً در دریاچه‌های تبخیرشده كه زمانی حاوی حیات زمینی بودند، پیدا می‌شود .

تیم پژوهشی در داخل سدیم كربنات، ۱۱ ماده‌ی معدنی را یافت كه ازجمله پیش‌سازهای مهم تركیبات آلی محسوب می‌شوند. تركیبات معدنی بنو با تركیبات مشابه روی زمین، تفاوت‌های ظریف داشتند. آن‌ها غنی از فسفر و حاوی مقدار پایین بور بودند؛ درحالی‌كه در دریاچه‌های زمین برعكس است .

این اولین بار است كه دانشمندان نوكلئوبازهای اصلی را در سیاركی دوردست پیدا می‌كنندپژوهشگران بر این باورند كه مشابه آب‌نمك یافت‌شده در بنو، ممكن است در اجرام دیگر منظومه شمسی، ازجمله سیاره كوتوله سرس و انسلادوس، قمر یخی زحل نیز وجود داشته باشد .

در مطالعه‌ی دوم كه به دست دانشمندان ژاپنی انجام شد، قطعه‌ای جداگانه از نمونه‌های بنو، حاوی پنج نوكلئوباز (آدنین، گوانین، سیتوزین، تیمین و اوراسیل) بود. این نوكلئوبازها با ریبوز و فسفات تركیب می‌شوند و ساختارهای نردبانی‌شكل دربردارنده‌ی كد ژنتیكی تمام موجودات زنده زمین، یعنی DNA و RNA را تشكیل می‌دهند .

این اولین بار است كه دانشمندان نوكلئوبازهای یادشده را در سیاركی دوردست پیدا می‌كنند. در سال ۲۰۲۳، پژوهشگران دریافتند كه نمونه‌های جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای ژاپنی هایابوسا ۲ از سیارك ریوگو حاوی اوراسیل هستند؛ اما اثری از سایر نوكلئوبازها پیدا نشد .

هنوز به‌طور دقیق معلوم نیست كه یافته‌های اخیر چه معنایی برای حیات فرازمینی دارند. هرچند وجود مواد معدنی یادشده در بنو، به‌وضوح نشان می‌دهد كه این سیارك عناصر مناسب برای شكل‌گیری حیات را دارد، پژوهشگران مطمئن نیستند كه آیا محیط سیارك برای رشد تركیبات به ساختارهای آلی پیچیده به اندازه‌ی كافی مناسب بوده است یا خیر .