چرا ما انسان‌ها زانوهای بهتری تكامل نداده‌ایم؟
دانشمندان در تحقیقی تازه بررسی كرده‌اند كه چرا زانوهای شكننده ما در برابر آسیب‌ها و فرسودگی معمول انعطاف‌پذیر نیستند.
چرا ما انسان‌ها زانوهای بهتری تكامل نداده‌ایم؟پزشكی و سلامتعلمیپنج‌شنبه ۲۹ شهریور ۱۴۰۳ - ۲۱:۱۰مطالعه 4 دقیقهآنیتا طاهرانپورتبلیغاتتبلیغاتتبلیغاتدانشمندان در تحقیقی تازه بررسی كرده‌اند كه چرا زانوهای شكننده ما در برابر آسیب‌ها و فرسودگی معمول انعطاف‌پذیر نیستند .
تبلیغاتبسیاری از افراد هنگام برخاستن یا از پله بالا‌رفتن در زانوی خود احساس درد میكنند و متعجب‌اند كه چرا زانوهایشان اینقدر دردناك شده است؛ اما زانوی انسان تاریخچه‌ی تكاملی پیچیده‌ای دارد و تحقیقات جدید نشان می‌دهد كه آن‌ها برای سبك زندگی امروزی طراحی نشده‌اند .
زانو در طول زمان دستخوش تغییرات عمده‌ای در اندازه و شكل خود شده است و نه تنها به انسان‌های اولیه اجازه می‌داد تا راست راه بروند، بلكه ما گونه‌ی هوموساپینس (انسان خردمند) را از خویشاوندان ژنتیكی منقرض‌شده، مانند هومو اركتوس (انسان راست‌قامت) و هومو نئاندرتالنسیس (نئاندرتال‌ها) متمایز می‌كند .
انتخاب طبیعی در همراهی با سایر نیروهای تكاملی، مانند جهش تصادفی یا میراث ژنتیكی، احتمالاً طوری زانو را شكل داده است تا به ما كمك كند به‌شكل مؤثرتر و طولانی‌تر از خویشاوندان خود روی دو پا راه برویم.بسیاری از مشكلات زانو كه امروزه با آن روبرو هستیم، مشكلات جدیدی هستند كه اجداد ما تجربه نكرده‌اند .
به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۷، تحقیقات نشان داد كه سبك زندگی بی‌تحرك در دنیای فراصنعتی ممكن است به افزایش ۲٫۱ برابری میزان آرتروز زانو، شایع‌ترین شكل التهاب مفصل زانو، منجر شده باشد.زانوهای شما برای سبك زندگی متفاوتی تكامل یافته‌اندهنگامی كه محققان بقایای شكارچی گِردآورندگانی را كه ۶هزار سال پیش زندگی می‌كردند مورد مطالعه قرار دادند، متوجه شدند كه آرتروز زانو احتمالاً در آن زمان وجود نداشته است .
درحالی‌كه امروزه در بریتانیا، بیش از یك سوم افراد بالای ۴۵ سال، به دنبال درمان آرتروز، عمدتاً برای زانو هستند.عضلات نسبت به زمان‌های گذشته برای تثبیت و محافظت از مفاصل ضعیف‌تر شده‌اند و غضروف‌ها نیز در جلوگیری از شكنندگی استخوان‌ها نسبتاً ضعیف‌تر عمل میكنند كه احتمالاً نتیجه‌ی حركت بسیار كمتر انسان‌ها نسبت به گذشته است .
برای مثال نشستن در دفتر كار یا دویدن روی تردمیل در بیشتر موارد عضله‌ی كمتری نسبت به شكار، كار عادی پیشینیان ما، می‌سازد. برای حل‌كردن مشكل و تكامل زانوهای بدون آرتروز، باید چندین نسل افراد كم‌تحرك با زانوهای «خوب» فرزندان بیشتری نسبت به افراد كم‌تحرك با زانوهای «بد» داشته باشند .
بااین‌حال زانو قطعه‌ی پیچیده‌ای از ماشین بیولوژیكی بدن است كه دانشمندان به‌طور كامل آن را درك نكرده‌اند؛ این مورد به ویژه در مورد استخوان‌های كوچك سزاموئید یا كنجدی كه در تاندون‌ها یا رباط‌هایی مانند كاسه‌ی زانو قرار دارند، صادق است .
این استخوان‌ها احتمالا در سرتاسر اسكلت پستانداران وجود دارند؛ بدان معنی كه برخی از پستانداران ممكن است دارای استخوان‌های سزاموئید باشند؛ در حالی كه دیگر اعضای همان گونه آن را ندارند. یكی از نمونه‌ها‌ی استخوان سزاموئید، فابلای جانبی است كه در پشت زانو قرار دارد و امروزه به‌طور متوسط در ۳۶٫۸۰ درصد از زانوهای انسان‌ها دیده می‌شود .
باوجود صدها سال تحقیق، اطلاعات كمی در مورد تكامل، رشد و نمو سزاموئید و اینكه چرا در برخی گونه‌ها است و در برخی دیگر نیست، وجود دارد. حتی سزاموئیدها اغلب در مولاژ اسكلت‌هایی كه در موزه‌ها می‌بینید وجود ندارند و با ماهیچه‌هایی كه در آن جاسازی شده‌اند دور ریخته می‌شوند .
بیشتر بخوانیدعلت صدادادن زانوها چیست؟10 اردیبهشت 98مطالعه '6بیماری آرتروز؛ علل، علائم، پیشگیری و درمان12 اسفند 97مطالعه '17چگونه بدون واردآمدن آسیب به زانو ورزش كنیم؟15 مهر 00مطالعه '5مطالعه‌ی جدید مایكل برسیوم، دانشیار گروه مهندسی در كینگز كالج لندن و همكارانش نشان داده است كه دو مورد از سزاموئیدها، مخصوصا استخوان‌های میانی و جانبی پشت زانو، ممكن است به روش‌های مختلف در نخستی‌ها تكامل یافته و به انسان‌های اولیه كمك كرده باشند كه راست‌راه‌رفتن را بیاموزند .
تحقیق سیستماتیك روی سه استخوان سزاموئید در ۹۳ گونه‌ی مختلف از پستانداران، از جمله سایر انسانیان و اجداد مشترك انسان انجام شد.تحقیق نشان داد كه انسان‌ها شكل تكاملی متمایزی برای استخوان‌های سزاموئید دارند كه ممكن است از منشأ انسانیان، گروهی از نخستی‌ها كه شامل میمون‌های بی‌دم و انسان‌ها هستند، آغاز شده باشد .
دانشمندان فكر میكنند كه استفاده از استخوان فابلای موجود برای هدفی جدید، كه به آن نوسازگاری یا تغییر كاركرد می‌گویند، ممكن است به انسان‌های اولیه كمك كرده باشد تا از راهرفتن روی چهار دست‌و‌پا به راهرفتن با دوپا تغییر روش داده باشند .
جالب اینجاست كه این استخوان با نرخ بالاتر آرتروز نیز ارتباط دارد. درواقع احتمال ابتلا به آرتروز در افراد دارای فابلا دو برابر بیشتر است كه نشان می‌دهد تكامل مسیری ساده به سمت بهینگی بیومكانیكی نیست.تصویر زمانی پیچیده‌تر می‌شود كه متوجه شویم زانوها برخلاف دندان‌ها، قابل تحول و تغییر هستند، به این معنی كه بسته به عواملی مانند تغذیه و استفاده، تغییر میكنند .
از طرف دیگر دندان‌ها پس از رشد سازگار نمی‌شوند و به سادگی آسیب می‌بینند. به همین دلیل است كه با افزایش سن، ورزش‌كردن برای قوی نگه‌داشتن استخوان‌هایمان بسیار مهم است.شیوه‌ی زندگی مدرن ما با آنچه بدن ما برای آن تكامل یافته مطابقت نداردزانوها در پاسخ به استفاده یا عدم استفاده از آن‌ها تغییر میكنند و سازگار می‌شوند .
به عنوان مثال، افزایش جهانی مصرف مواد مغذی كه باعث افزایش قد و وزن انسان می‌شود، فرضیه اصلی در مورد چرایی شیوع بیشتر فابلا است. حضور فابلا در حدود ۱۰۰ سال گذشته در سراسر جهان و با برخی تفاوت‌ها در مناطق مختلف، سه برابر شده است .
تكامل زانوی انسان مسیری هموار نبوده و انشعابات مختلف داشته است. شیوه‌ی زندگی مدرن ما با آنچه بدنمان برای آن تكامل یافته، مطابقت ندارد و این ناسازگاری احتمالاً باعث تشدید بسیاری از مشكلات زانو در طول زمان می‌شود .
هنگامی كه زانوهای شما در حین ورزش یا در حالت نشسته، احساس درد یا ضعف میكنند، به یاد داشته باشید كه تكامل پیچیده‌تر از آن چیزی است كه به نظر می‌رسد و زانوی ما برای عصری كه در آن قرار داریم، تكامل نیافته است .
منبع : https://www.zoomit.ir/health-medical/426778-why-we-havent-evolved-better-knees/